Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Φυλακή για πεθερές!


Κρυφή επιθυμία των απανταχού παντρεμένων; Λεπτομέρεια ενός ιδανικού κόσμου; Στην Ινδία είναι πραγματικότητα! Είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, στην οποία λειτουργούν φυλακές πεθερών-πεθερικών!


Βέβαια, για να υπάρχει τέτοια φυλακή, κάτι περίεργο θα πρέπει να συμβαίνει στην κοινωνία αυτή. Το περίεργο (μέχρι πρότινος και ελληνική πραγματικότητα) είναι η προίκα. Στην Ινδία, λοιπόν, απαγορεύεται πλέον δια νόμου η προίκα.

Επειδή, ωστόσο πρόκειται για βαθιά ριζωμένη παράδοση, κάποιοι εξακολουθούν να την "ζητούν". Η νομοθετική ρύθμιση του θέματος προέκυψε αφού ένας μεγάλος αριθμός γυναικών, των οποίων οι οικογένειες αδυνατούσαν να δώσουν στο γαμπρό προίκα, θανατώνονταν.

Το θανάσιμο αμάρτημα του να ζεις στην Ινδία, να είσαι γυναίκα και να μην μπορείς να προσφέρεις ικανοποιητική προίκα στο γαμπρό, είχε ως αποτέλεσμα γύρω στις 5.500 γυναίκες να θανατωθούν στην Ινδία το 1996, ενώ τον περασμένο χρόνο ο αριθμός αυτός έφτασε τις 7.000.

Μια συνήθης μέθοδος θανάτωσης των γυναικών ήταν από τους ίδιους τους αρραβωνιαστικούς (ή συζύγους εάν ήδη είχε γίνει ο γάμος), οι οποίοι όταν διαπίστωναν όταν δεν τους έδινε η οικογένεια της νύφης προίκα αναλόγου ύψους, έβαζαν τη νύφη φωτιά αφού την περιέλουζαν με πετρέλαιο. Στη συνέχεια οι πολεμόχαρες πεθερές δήλωναν στην αστυνομία ότι η νύφη κάηκε καθώς μαγείρευε στην κουζίνα!!!

Τώρα που ο θεσμός της προίκας είναι παράνομος, κάποιες νύφες ήδη ειδοποίησαν την αστυνομία όταν οι πεθερές γινόταν..."απαιτητικές" με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί έκτοτε αρκετά προικοσκάνδαλα!!

5 σχόλια:

tzonakos είπε...

Ετσι, ετσι, αν δεν έχετε προίκα, οινόπνευμα και σπίρτο :Ρ

Χωρίς πλάκα δεν ήξερα οτι συμβαίνει αυτο εκει κατω. Απίστευτο.

Καλό φθινόπωρο Λίλυ.

Lily είπε...

Kai omos!!! Kalo f8iniporo kai se sena tzonako!!!
Ebales kodiko sto blog sou kai den mporw na se episkeftw!!! Apistefto!!

Skouliki είπε...

καλε τι γινεται στον κοσμο

μαμα μου !!!!!

φιλακια καλο μηνα

Αρης Δαβαράκης είπε...

Γειά σου φιλενάδα και συνάδελφε! Χίλια ευχαριστώ για τίς ευχές αλλά οχι μόνο γι΄αυτές. Το σχόλιό μου είναι βέβαια ΚΑΡΓΑ ΄΄ασχετο με το πόστ αλλά ήθελα να σου πώ οτι μέσα στον έναν σχεδόν χρόνο που βρισκόμαστε (και όχι και πολύ συχνά) στον ίδιο εργασιακό χώρο, σ΄εχω συμπαθήσει "ζεστά" και άμεσα και νοιώθω σαν να σε ξέρω χρόνια! Ελπίζω η φιλία μας να εξελιχτεί - παρά την ΤΕΡΑΣΤΙΑ .....διαφορα ηλικίας! Την αγάπη μου και τα ευχαριστώ μου και πάλι!

tzonakos είπε...

Λίλυ ζητώ κατανόηση.
Λόγοι προσωπικής τάξης μου επέβαλαν να το κάνω.
Σε καλώ αμέσως και θα χαρώ πολυ να τα λέμε ξανα μετα απο τόσο καιρό.
Χάθηκες και συ λίγο ε ;