Η ζωή μoυ όλη είναι ένα τσιπάκι…

Η αιώνια ζωή μπορεί να μην έχει ακόμα επιτευχθεί, αλλά η τεχνολογία μάς εξασφαλίζει τουλάχιστον την ψηφιακή ύπαρξή μας στο διηνεκές. Εδώ και κάποιο καιρό μπήκαμε στην εποχή του terabyte. Οι νέοι σκληροί δίσκοι είναι ικανοί να αποθηκεύουν ό,τι διαβάζουμε, ό,τι ακούμε και το ισοδύναμο οκτώ ωρών ήχου αλλά και δέκα φωτογραφιών ανά ημέρα για διάστημα 60 ετών! Αν η τεχνολογία συνεχίσει με αυτούς τους ρυθμούς, σε περίπου είκοσι χρόνια ο καθένας από εμάς θα μπορεί να αποθηκεύει όλη τη ζωή του στο κινητό του και μάλιστα σε υψηλή ανάλυση. Με λίγα λόγια, οι αναμνήσεις μιας ζωής εκτός από το βιολογικό μας εγκέφαλο θα είναι και στον ηλεκτρονικό μας εγκέφαλο σε σχήμα... pocket! Αυτή η ακραία πρακτική, που ονομάζεται lifelogging, έχει όλο και περισσότερους οπαδούς. Ο Ζόζεφ Κάιζερ, ένας 84χρονος Ελβετός, συγκέντρωσε και σκάναρε όλα τα έγγραφα και τις φωτογραφίες που αφορούν τη ζωή του και πια έχει φτιάξει το ψηφιακό άλμπουμ της ύπαρξής του. Ο Γκόρντον Μπελ, ερευνητής στη Microsoft, από το 2001 καταγράφει συνεχώς την καθημερινότητά του. Κάθε του κίνηση εντοπίζεται από ένα μίνι υποδοχέα GPS, ενώ για να καταγραφούν και όσα βλέπει φοράει γύρω από το λαιμό του μια SenseCam, η οποία τραβάει μια φωτογραφία ανά λεπτό και ενεργοποιείται, όταν διαπιστώνει αλλαγή στο φωτισμό ή θερμότητα από κάποιο άλλο σώμα που πλησιάζει. Όλη αυτή η καταγραφή γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματός του που το ονομάζει MyLifeBits (τα κομμάτια της ζωής μου), το οποίο εκτός από εργαλείο για τη μεταφορά προσωπικών πληροφοριών στις μελλοντικές γενιές μπορεί να λειτουργήσει και ως εφεδρική μνήμη, σε περίπτωση που ο «πρωταγωνιστής» εκδηλώσει κάποια νόσο που θα του στερήσει την μνήμη. Είτε έχουμε πρόβλημα είτε όχι, μια απλή αναζήτηση θα μας υπενθυμίζει αυτά που ζήσαμε.